Uszanuj, że nie chcę gości po porodzie mojego dziecka

aluxum / Getty

Spójrz na nią, jak ma na sobie spodnie pod koszulą nocną, powiedział z małym chichotem.

Nie sądzę, że zmieniasz mu pieluchę we właściwy sposób — wydaje się wybredny, powiedział, odpychając mnie od łóżeczka.

uniwue girl names

Czy znowu zasypiasz?

Jak wygląda blizna?

Po rodząc mojemu pierwszemu dziecku, takie stwierdzenia powitali mnie członkowie rodziny. Wiem, że nie oznaczali żadnej krzywdy, ale poświęciłem osobiste pragnienie, aby nie odwiedzać mnie w szpitalu żadni goście, aby być uprzejmym dla ludzi, którzy i tak chcieli tam być.

girls names uncommon

Niechętnie uśmiechnąłem się i próbowałem nie zasnąć, ale byłem wyczerpany. Byłem na oksykodonie, aby kontrolować ból po cesarskim cięciu , a przy całej traumie porodu mojego dziecka dwa tygodnie wcześniej z powodu niebezpiecznie niskiego poziomu tlenu, uśmiechanie się było ostatnią rzeczą, o której myślałem. Chciałam jeść, odpoczywać i trzymać na rękach moje nowe dziecko, które poznałam dopiero prawie cztery godziny po operacji.

Tak, przegapiłam narodziny własnego dziecka, ponieważ musiałam zostać poddana znieczuleniu ogólnemu. Nie tylko to, ale musiałam być sama na sali operacyjnej, ponieważ mój mąż znajdował się około 800 mil stąd w bazie amerykańskiej marynarki wojennej, gorączkowo usiłując zarezerwować lot do domu.

Więc co czułem, gdy ludzie przychodzili do mnie, kiedy wyraziłem, że chcę, aby to było prywatne doświadczenie? Cieszyłem się, że mogłem być na tyle dojrzały, by nie robić zamieszania. Ale byłem też zdenerwowany, że przeszedłem poważną operację, ale moje chwile na jawie musiałem spędzać udając, że komentarze ludzi nie są obraźliwe i że ich obecność była przyjemna.

Przepraszam, że nie wyglądam teraz najmodniej, ale wybiegnięcie z domu, gdy zauważyłem, że krwawię, nie dało mi szansy na złapanie mojego najbardziej pochlebnego stroju (z których żadna nie istniała w moim 38- i tak w tygodniu ciąży). I może zajęło mi to kilka sekund dłużej niż trzeba by zmienić tę pieluchę, ale jestem mamą po raz pierwszy i specjalnie nie prosiłam o pomoc, bo próbuję się uczyć. Tak, znowu zasypiam z powodu skutków ubocznych moich silnych leków i nie, nie pokazuję ci mojej blizny. Ledwo mogę zdobyć się na odwagę, żeby sama na to spojrzeć, więc proszę, nie wstawaj do mojej bielizny.

Nie zdawałam sobie sprawy, że nadal krwawisz, nawet jeśli nie rodzisz dziecka w sposób naturalny. To i inne nowe rzeczy, które działy się z moim ciałem, sprawiły, że czułam się wyjątkowo nieswojo leżąc w łóżku, bez stanika, próbując być gospodarzem dla tych nieproszonych gości.

jestem osobą prywatną; Wciąż się wstydzę, gdy mąż widzi mnie nagą i nie idę do ginekologa, chyba że myślę, że jest tam guz. Dla mnie siedzenie cicho na mojej pieluszce dla dorosłych i próba prowadzenia normalnej rozmowy było poważnym wyzwaniem i zawstydzającym, nawet jeśli inni się z tym nie zgadzali. Wolałabym być sama z moim dzieckiem.

essential oils repel ants

Zamiast mieć możliwość budowania szczególnej więzi z moim noworodkiem, musiałam dzielić się nim z dalszą rodziną, a także z pielęgniarkami, specjalistami i lekarzami, którzy od czasu do czasu wpadali, aby nas sprawdzić. Nie chodzi o to, że nie byłam wdzięczna, że ​​mój syn był tak kochany (lub że nie doceniałam uścisków, jedzenia na wynos i rzeczy, które przynosili mi ludzie z domu). Chodzi o to, że chciałem odzyskać siły i nadrobić czas, który straciłem z moim nowo narodzonym dzieckiem (między jego pobytem na OIOM-ie a moim powrotem do zdrowia).

Kiedy w końcu przyleciał samolot mojego męża, chciałam też mieć czas sam na sam jako rodzina. I było to możliwe tylko we wczesnych godzinach porannych, po tym, jak goście przestali przejeżdżać przez moje drzwi, a pielęgniarki zakończyły obchód. Niestety w tym samym czasie musieliśmy z mężem spróbować zasnąć. To była emocjonalna, wyczerpująca podróż.

Szybko do przodu i spodziewamy się naszego drugiego dziecka.

W ciągu ostatnich kilku miesięcy wielokrotnie rozmawialiśmy z mężem. Co robimy z gośćmi z dzieckiem numer 2? Osobiście nie chcę żadnych gości. Ostatnim razem starałam się być miła, pozwalając ludziom zobaczyć się ze mną po porodzie i zgodnie z przewidywaniami nie czułam się z tym komfortowo.

Mój mąż, którego rodzina mieszka w okolicy, próbuje ze mną walczyć, bo uważa, że ​​jego rodzice będą urażeni, jeśli nie zostaną zaproszeni do szpitala zaraz po urodzeniu. Rozumiem, że nie chce ranić ich uczuć, ale wracam do miejsca, w którym byłam przed ostatnim cesarskim cięciem: czy robię listę VIP-ów osób, które mogą mnie odwiedzać i kazać szpitalowi przeszukiwać innych? odejść, czy po prostu pozwalam komuś przyjść, aby uniknąć późniejszych skarg, które z pewnością dostanę?

Doszliśmy do wniosku, że moje uczucia są najważniejsze. Nie możemy zadowolić wszystkich i nie należy od nas oczekiwać. Jak to jest, że tak się tutaj stresuję, jak uniknąć rodzinnych dramatów podczas ciąży? Nie powinniśmy skupiać się na szczęściu innych.

Jeśli nie chcę nikogo widzieć po urodzeniu dziecka, to ludzie będą musieli sobie z tym poradzić. Mam prawo do prywatności, nawet jeśli nie karmię piersią (wydawało mi się, że był to jedyny czas, kiedy „pozwolono mi” prosić ludzi o opuszczenie mojego pokoju z moją poprzednią porą) oraz prawo do wyboru mojego komfortu zamiast cudzego. Mamy rzadko bywają samolubne, ale wydaje mi się, że to ważny moment, aby narysować granicę i skupić się na moich uczuciach.

monk breathing techniques

Planujemy poprosić personel szpitala, aby nie wpuszczał gości. Jeśli ktoś ma z tym problem, będzie musiał wymyślić, jak sobie z tym poradzić, ponieważ próba dyktowania kobiecie, o co kobiecie wolno prosić – lub ograniczać – w zakresie towarzystwa po urodzeniu dziecka, nie jest uprzejmym zachowaniem. A jeśli nie mogą brać pod uwagę potrzeb moich i mojej rodziny w tym szczególnym czasie, nie powinnam się martwić o to, jak się czują.

Personel szpitala, proszę zamknąć drzwi. Nie ma odwiedzających.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: